هشدار یک فعال سیاسی : احتمال تکرار اعتراضات آبان ۹۸ / دیگر نمیتوان مشکلات را گردن دولت روحانی انداخت
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۶۵۹۷۴
زمانی که محمدباقر قالیباف از وجود یک طبقه بورژوا در جامعه با عبارت ۴ درصدیهای برخوردار خبر داد، کمتر کسی تصور میکرد خود او تنها ۴ سال بعد در مقام ریاست مجلس شورای اسلامی تا این حد منفعلانه در قبال این طبقه برخورد کند.
سید ابراهیم رئیسی نیز که با شعار مبارزه جدی با رانت و فساد در یک انتخابات پر حرف و حدیث راهی پاستور شد، تا به امروز نتوانسته گامی جدی در جهت کاهش مشکلات مردم و یا به قول خود مبارزه با جریان دلالی در کشور بردارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بسیاری از کارشناسان اقتصادی بر این عقیده هستند که دولت و مجلس فعلی به طور کل توانایی سر و سامان بخشیدن به مشکلات عظیم اقتصادی را ندارند. علاوه بر این کارشناسان؛ فعالان سیاسی همچون حمیده زرآبادی بر این باور هستند که؛ عدم وجود یک برنامه کارشناسی مشخص از سوی دولت و مجلس موجب رقم خوردن مشکلات فعلی شده است.
وی تأکید میکند؛ تا دیر نشده باید اعضای کابینه سیزدهم و شخص رئیسجمهور تدابیر لازم در حوزه اقتصاد را اتخاذ کنند تا زمینههای بروز اعتراضات اجتماعی گسترده را از بین ببرند.
ابهامات زیادی در عملکرد اقتصادی دولت وجود داردحمیده زرآبادی نماینده سابق مجلس درباره علل اوجگیری انتقادات از کارنامه اقتصادی کابینه سید ابراهیم رئیسی، اظهار کرد: وضعیت مبهم اقتصادی فعلی و مشکلات موجود، معلول دستورکار نامشخص و حتی خلأ برنامه اقتصادی در دولت سیزدهم است.
او گفت: وزارتخانههای اقتصادی فاقد هماهنگی لازم با یکدیگر هستند و فراتر از آن؛ ارتباط مؤثری نیز با سایر ارکان مرتبط با اقتصاد در کشور ندارند.
انتقاد از جزیرهای عمل کردن بخشهای مختلف اقتصادیاین بهارستان نشین سابق با تشریح اشکالات موجود در بخشهای اقتصادی دولت، بیان داشت: وزارتخانهها و سازمانهای اقتصادی به صورت مستقل تصمیم میگیرند و برنامههای درون سیستمی خود را عملیاتی میکنند. این بخشهای اقتصادی حتی بدون درنظر گرفتن دامنه مشکلات موجود بدون هیچ برنامه مشخصی، به حرکت انفرادی خود ادامه نیز میدهند.
بی اعتنایی محسوس دولت و مجلس نسبت به مشکلات معیشتیزرآبادی ضمن مقایسه رفتار نمایندگان مجلس با اعضای کابینه سیزدهم، عنوان داشت: به نظر میرسد رفتار مجلسیها نیز در مباحث اقتصادی شبیه عملکرد فعلی دولتیها است. شاهد هستیم نمایندگان مجلس یازدهم نیز کمتر توجهی به برنامهها و حتی مباحث اقتصادی و معیشتی ندارند.
او ادامه داد: میتوان به این نتیجه رسید دولت و مجلس فعلی و به تبع آنها سایر بخشهای مهم اقتصادی از عدم هماهنگی با یکدیگر در جهت حل مشکلات موجود رنج میبرند.
بیشتر بخوانید:
از حرف تا عمل رئیسی؛ انتظارات بالای مردم و سال سخت دولت ایمن آبادی : مردم از عملکرد دولت رئیسی در عذاب هستند /کسانی که انتخابات را مهندسی کردند، اکنون پاسخگو باشند بی تجربهها در جایگاه تصمیمسازی قرار گرفتهانداین عضو شاخص فراکسیون زنان در مجلس دهم، گفت: متاسفانه افرادی در جایگاههای تصمیمگیری و تصمیمسازی قرار گرفتهاند که فاقد تجربه لازم هستند و تنها با «آزمون و خطا» کارها به پیش میبرند. برایند رفتار این افراد نیز تبدیل به تورم و مشکلات معیشتی فعلی، آن هم در شرایط بد اقتصادی کشور در برهه کنونی شده است.
دولتیها در سخنرانیها به دنبال حل مشکلات اقتصادی هستندزرآبادی با انتقاد از وضعیت فعلی بازار پس از استقرار دولت سیزدهم، بیان داشت: دولتیها در سخنرانیهای خود مرتب از لزوم کنترل بازار سخن میگویند، اما در چندماه گذشته شاهد هستیم قیمت بسیاری از اقلام مورد زندگی مردم با رشد قیمتی محسوسی افزایش پیدا کرده و مشخص نیست کدام بخش از دولت قرار است جلوی این گرانیها را بگیرد.
او ضمن یادآوری عملکرد همکاران خود در مجلس دهم از رفتار سختگیرانه مجلسیها در قبال اشکالات دولت قبل گفت و بر لزوم دفاع از حق مردم فراتر از تفکرات جناحی و حزبی تأکید کرد.
روایتی از رفتار مجلس دهم با حسن روحانی!زرآبادی گفت: اکثریت نمایندگان مجلس دهم با وجود نزدیکی فکری به جریان حاکم، در ماجرای سوال از رئیسجمهور (حسن روحانی) با آرای خود مبنی بر قانع نشدن از توضیحات رئیس دولت وقت، اعتراض خود را به صورت علنی و شفاف نسبت به برخی قصورات اعضای کابینه اعلام کردند.
این فعال سیاسی در پاسخ به این پرسش که چرا نمایندگان کنونی مجلس تا این حد منفعلانه در قبال دولت مستقر عمل میکنند، ابراز داشت: نباید فراموش کنیم که اعضای پارلمان دهم برآمده از یک انتخابت پرشور در سال ۹۴ بودند و با همین پشتوانه خود را در قبال مردم مسئول و البته پاسخگو میدانستند. این مسئولیت مردمی حتی عاملی شده بود تا نمایندگان مجلس سابق مردم را ارجح بر روابط درون گفتمانی سیاسی خود بدانند.
برخی مجلسیها خود را بینیاز از مردم میداننداو اضافه کرد: زمانی که نمایندگان مجلس با یک انتخابات حداقلی وارد پارلمان میشوند، دیگر این احساس را ندارند که بدون عزم مردم آنها قدرت سیاسی نخواهند داشت. به همین دلیل نوعی عدم پاسخگویی به تودهها در بین این اعضای پارلمان شکل میگیرد.
آستانه تحمل جامعه محدود استزرآبادی در مواجهه با این سوال که ادامه روند فعلی و بیبرنامگی موجود تا چه حد منجر به افزایش اعتراضات مردمی و حتی شکلگیری برخی کنشها شبیه به آبان ۹۸ خواهد شد، تصریح کرد: تابآوری و صبر جامعه در برابر مشکلات محدود است و اگر تدبیر و برنامه مشخصی برای حل مشکلات ارائه نشود، وقوع هر اتفاقی دور از انتظار نیست.
این نماینده سابق مجلس اظهار داشت: بنده نمیتوانم درباره نوع کنشگری تودهها در برابر مشکلات موجود پیشگویی کنم، اما امیدوار هستم مسئولان دولت با یک برنامه جدی و مشخص در مسیر حل مشکلات اقتصادی فعلی گام بردارند.
دیگر نمیتوان مشکلات را به گردن دولت قبل انداختاو گفت: نزدیک به ۸ ماه از آغاز به کار دولت سیزدهم گذشته و دیگر نمیتوان مشکلات موجود را به دولتهای قبل ارجاع داد. قطعا اگر برنامه مشخصی از سوی دولت وجود داشت، وضعیت بد معیشتی و البته گرانیهای افسارگسیخته کنونی شکل نمیگرفت.
۲۱۲۱۷
کد خبر 1620656منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: دولت سیزدهم سیدابراهیم رئیسی نمایندگان مجلس مشکلات موجود دولت و مجلس حل مشکلات مجلس دهم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۶۵۹۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«بی حجابی» گرهای که با دست باز میشود
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی خدابخشی- طی روزهای اخیر موضوع حجاب وعفاف به عنوان یک موضوع مهم فرهنگی یکبار دیگر با اجرای «طرح نور» از سوی فراجا و با نزدیک شدن به نهایی شدن لایحه حجاب در مجلس شورای اسلامی محور توجه قشر گسترده ای از مردم جامعه قرار گرفته است.
طرحی که به دلیل نبود برنامه ریزی مدون و انجام وظیفه از سوی دستگاه ها، سازمان ها و نهادها در حوزه عفاف و حجاب پس از حدود 20 ماه کش و قوس فراوان در بین ارکان مختلف تصمیم گیر فرهنگی کلان جامعه یکبار دیگر با تغییر نام از سوی نیروی انتظامی به مرحله اجرا گذاشته شده تا این نیرو به تنهایی در این میدان خطیر بار سنگین بر زمین مانده دیگر نهادها را به دوش بکشید، شاید که در قبل آن اوضاع آشفته نوع پوشش در جامعه سامانی یابد.
طی ماه های گذشته موضوع حجاب و نمایش نسخه جدیدی از آن که سنخیتی با جامعه اسلامی ایرانی ندارد ابعادی فراتر از حوزه فرهنگ به خود گرفته تا شیطنت رسانه ای آن را به نماد و رویکردی سیاسی امنیتی برای رویا رویی با نظام اسلامی مبدل سازد. یقینا شرایط ایجاد شده در مقوله حجاب در این روزهای جامعه زائیده یک رویداد و یا مولفه ای تک بعدی نیست بلکه باید آن را معلولی از مسائل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دانست که با چاشنی فتنه انگیزی به صورت گسترده جامعه را به سه بخش درگیر، همسو و ضد تبدیل کرده است.
بر این اساس و باتوجه به قرار دادن پازل های شکل گیری این رویداد فرهنگی و اجتماعی که ردپای برنامه ریزانی غربی در آن به راحتی مشهود است باید کشف حجاب را جز در مواردی معدود که ناشی از کم دانشی و عدم برخورداری از تحلیل درست است، آن را شعاری بصری بر علیه نظام حاکمه دانست. برهمین اساس رویا رویی با آن نیاز به دست فرمانی جدید دارد، دست فرمانی که بتواند این حرام شرعی و حرام سیاسی که به چالش مهم ماه های گذشته کشور مبدل شده است را مدیریت و سلامت بصری را به جامعه ارائه کند.
حال سوال اینجاست آیا با توجه به شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی حاکم بر جامعه باید چشم بر مقوله عفاف و حجاب بست؟ آیا می توان به بهانه حفظ وحدت و انسجام اجتماعی، انسجام دینی را نا دیده گرفت؟ پاسخ به این سوال را می توان در منظومه فکری رهبر معظم انقلاب اسلامی یافت به گونه ای که ایشان حجاب را مولفه سوم مورد نیاز جامعه امروز بعد از موضوعات اقتصادی و منطقه ای دانسته اند. بر این اساس حجاب را باید نقطه مرکزی حکمرانی فرهنگی و نمادی از فرهنگ دیرینه مردم ایران زمین در نظام و ساختاری دینی در طول تاریخ دانست که بن مایه آن شکل دهنده ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران است. به عبارت بهتر چشم پوششی بر این واقعیت یعنی رسیدن به نقطه پایان حکمرانی فرهنگی در ایران.
یعنی همان چیز که دشمن طی سال ها برای آن برنامه ریزی کرده و رویای شیرین آن را برای خود تصویر کرده است. رویایی که می توان آن را با اطلاع رسانی صحیح و استفاده نو آورانه از ابزارهای رسانه ای و با افزایش سطح آگاهی مردم از این فرایند به سراب تبدیل کرد.
عبور از این میدان پر مخاطره نیاز به نقشه عملیاتی دارد. متاسفانه در فرایند روایت میدان آنچنان که باید و شاید نتوانسته ایم میدان داری کنیم و عملا میدان در این بخش به شهروند خبرنگاران ضد امنیتی واگذار شده که سازنده خوراک خبری برای رسانه های معاند هستند. کسانی که به صورت عمده نقش موثری در مخالف سازی مردم با مقاله حجاب دارند اما کمتر دیده می شوند. حال باید در این میدان فرهنگی به بحث رسانه توجه ویژه ای شود تا حجاب به عنوان یک حکم شرعی در جامعه باز تعریف و مردم بر لزوم رعایت حدود آن آگاهی یابند. تحقق این مهم میسر نخواهد بود جز افزایش سواد رسانه ای مردم و استفاده درست دستگاه های تبلیغاتی از رسانه. این یعنی استفاده از ابزار فرهنگی برای یک رویداد یا تهاجمی فرهنگی.
یقینا موضوع حجاب در کشور ما کلاف سر در گم و غیر قابل حل نیست و هم زمان با یافتن سر رشته آن می توان امید به باز کردن گره آن داشت. گره ای که می شود آن را با دست باز کرد و نه با دندان. یقینا میدان مبارزه فرهنگی نیازمند نقشه عملیات فرهنگی است و در آن ترازوی رویکردهای ایجابی می بایست بر رویکردهای سلبی سنگینی کند چیزی که امروز برعکس شده و همین عامل باعث شکل گیری تقابلی جدید با حجاب خواهد شد.
انتهای پیام/